Vlekken op de zon
Muziek/tekst: Rolf Kramer, november 2010
Lied 98

Hoe hard ik ook zou schreeuwen

jij maakt mijn woorden klein

Het kan je vaak niet schelen

dat mijn diepste verlangens niet altijd de jouwe zijn

Hoe vaak ik ook zou smeken

je luistert niet naar mij

Je wilt niet met me breken

maar je wilt me er heel zeker ook niet altijd bij

Jij staat naast me

en ik zie vlekken op de zon

Het verbaast me

dat ik je nooit eens een moment

bereiken kon

Hoe lief ik ook zou kijken

je kijkt slechts naar de grond

Jij zult nooit bezwijken

voor mijn ogen, mijn tranen of de lach om mijn mond

Jij staat naast me

en ik zie vlekken op de zon

Het verbaast me

dat ik je nooit eens een moment

bereiken kon

Liever zou ik hebben dat je mij niet lekker kust

Liever zou ik hebben dat je mij diep verontrust

O deed jij maar eens iets dat flink

mijn grenzen overschrijdt

Dan laat ik jou echt achter hier

met niet 't geringst gevoel van spijt

De zon komt door de bomen

bevlekt en ziek en oud

deze dag moest komen