De lifter

Muziek/tekst: Rolf Kramer, mei 2010

Lied 85

Na maandenlang zwoegen had ik het gehad

ik was de verplichtingen meer en meer zat

dus ik bedacht: ik ga vier weken naar zee

en ik neem mijn laptop niet mee

Honderden kilometers reed ik aaneen

’t was lekker rustig maar ook wat alleen

Toen zag ik een lifter en ik nam haar mee

gezelschap op weg naar de zee

Ze was wel wat haastig

maar wat maakt het uit?

Voor dat moment

was ’t een heel goed besluit

want door haar

viel ik toen niet in de auto

in slaap achter ’t stuur

want uur na uur

praatten we over de plaatselijke cultuur

Ik geloof niet in het kwaad in de mens

niet in mijn auto, het gaat hier naar wens

Toen kwam dat berichtje op de radio

en ik geloofde haar zo

Want zij vertelde mij: “Ik was het niet

van ’t signalement klopt ook zeker geen biet

Ik ben toch niet iemand die kinderen vermoord?”

Ik geloofde haar op haar woord

Ze was wel wat haastig

maar wat maakt het uit?

Voor dat moment

was ’t een heel goed besluit

want door haar

viel ik toen niet in de auto

in slaap achter ’t stuur

want uur na uur

praatten we over de plaatselijke cultuur

We waren nabij

de reis was bijna ten eind

Ik stopte bij het hotel

en zij sprong overeind

’t Geluid van sirenes

kwam snel dichterbij

“Zeg meneer, hoe kent u deze mevrouw?”

vroeg de agent en hij dreef me in ’t nauw

Ik wilde haar redden, dus ik zei: “Al lang”

In een tel werd ik wel bang

Ze ontsloten haar koffer en o wat een stank

organische stukjes op mijn schone bank

Kijk daar wat darmen en een stukje oog

ik zat nu toch wel omhoog

Zij lijkt nu ver weg

die gedoodverfde zee

Ik neem van mijn leven

geen lifters meer mee

want door haar

zit ik nu hier in ’t bureau

van de plaatselijke macht

en als ik ’t niet dacht:

ik blijf nu wat langer in Spanje

dan ik had verwacht