De lifter
Muziek/tekst: Rolf Kramer, mei 2010
Lied 85
Na maandenlang zwoegen had ik het gehad
ik was de verplichtingen meer en meer zat
dus ik bedacht: ik ga vier weken naar zee
en ik neem mijn laptop niet mee
Honderden kilometers reed ik aaneen
’t was lekker rustig maar ook wat alleen
Toen zag ik een lifter en ik nam haar mee
gezelschap op weg naar de zee
Ze was wel wat haastig
maar wat maakt het uit?
Voor dat moment
was ’t een heel goed besluit
want door haar
viel ik toen niet in de auto
in slaap achter ’t stuur
want uur na uur
praatten we over de plaatselijke cultuur
Ik geloof niet in het kwaad in de mens
niet in mijn auto, het gaat hier naar wens
Toen kwam dat berichtje op de radio
en ik geloofde haar zo
Want zij vertelde mij: “Ik was het niet
van ’t signalement klopt ook zeker geen biet
Ik ben toch niet iemand die kinderen vermoord?”
Ik geloofde haar op haar woord
Ze was wel wat haastig
maar wat maakt het uit?
Voor dat moment
was ’t een heel goed besluit
want door haar
viel ik toen niet in de auto
in slaap achter ’t stuur
want uur na uur
praatten we over de plaatselijke cultuur
We waren nabij
de reis was bijna ten eind
Ik stopte bij het hotel
en zij sprong overeind
’t Geluid van sirenes
kwam snel dichterbij
“Zeg meneer, hoe kent u deze mevrouw?”
vroeg de agent en hij dreef me in ’t nauw
Ik wilde haar redden, dus ik zei: “Al lang”
In een tel werd ik wel bang
Ze ontsloten haar koffer en o wat een stank
organische stukjes op mijn schone bank
Kijk daar wat darmen en een stukje oog
ik zat nu toch wel omhoog
Zij lijkt nu ver weg
die gedoodverfde zee
Ik neem van mijn leven
geen lifters meer mee
want door haar
zit ik nu hier in ’t bureau
van de plaatselijke macht
en als ik ’t niet dacht:
ik blijf nu wat langer in Spanje
dan ik had verwacht