Eeuwig missen

Muziek/tekst: Rolf Kramer, februari 2009
Lied 65

Wat je moge denken van geluk

er kleeft een consequentie aan en druk

en ik hoor nog mijn vader zeggen:

“Maak je maar geen zorgen,

leef dit moment”

Wat je moge denken van verdriet

’t is wel lekker veilig, het ontziet

je van de verplichtingen

die wachten tot de morgen

zwelg dit moment

Geef me een kus

al weet ik dat een toekomst niet beklijft

want wij staan waar wij staan en dat blijft

En is er een bus

naar een plaats waar gisteren nog bestaat

gaan we mee, want we leven veel te laat

Wat valt er nog te zeggen?

’t Is te veel om uit te leggen

ik ken je al zo lang

maar ‘k zou niet weten wie je bent

Ben bang me te vergissen

want zal ik je eeuwig missen?

Maar wat mis je in een mens

die je nooit goed hebt gekend?

Wat je moge denken van ons twee

ooit nam ik je in mijn dromen mee

maar geen medicijnman

kan ons fundament herstellen

dus wat gaan we doen?

Geef me een kus

al weet ik dat een toekomst niet beklijft

want wij staan waar wij staan en dat blijft

En is er een bus

naar een plaats waar gisteren nog bestaat

gaan we mee, want we leven veel te laat

Wat valt er nog te zeggen?

’t Is te veel om uit te leggen

ik ken je al zo lang

maar ‘k zou niet weten wie je bent

Ben bang me te vergissen

want zal ik je eeuwig missen?

Maar wat mis je in een mens

die je nooit goed hebt gekend?

Geef me een kus

dan weet ik dat jij er bent

Geef me een kus die erkent

Voel me helder stralen

ook al falen wij

Maar wij gaan het proberen

want we zijn misschien

nog niet voorbij

Geef me een kus

al weet ik dat een toekomst niet beklijft

want wij staan waar wij staan en dat blijft

En is er een bus

naar een plaats waar gisteren nog bestaat

gaan we mee, want we leven veel te laat

Geef me een kus

al weet ik dat een toekomst niet beklijft

want wij staan waar wij staan en dat blijft

En is er een bus

naar een plaats waar gisteren nog bestaat

gaan we mee, want we leven veel te laat

Geef me een kus