In de allerkleinste uren

Muziek/tekst: Rolf Kramer, november 2008
Lied 62

 

Ik lig hier alleen

in de allerkleinste uren van de nacht

die alle beelden weer vervagen kon

verdragen kon

 

Dekens om me heen

beschermen me wel tegen kou

maar niet tegen de eenzaamheid

jouw beeld raak ik nooit meer kwijt

 

Ben je gegroefd

en diep bedroefd

en voel jij je ook sinds die dag

vermorzeld en beproefd

of voel jij je vrij

dat is niets voor mij

 

Ik lig hier alleen

in de allerkleinste uren van de nacht

die alle beelden weer vervagen kon

verdragen kon

 

Dekens om me heen

beschermen me wel tegen kou

maar niet tegen de eenzaamheid

jouw beeld raak ik nooit meer kwijt

 

Waar ga je heen

ben je alleen

en is jouw hart ook sinds die dag

veranderd in een steen

of voel jij je vrij

dat is niets voor mij

 

Ik lig hier alleen

in de allermooiste jaren van mijn leven

die ik nu zo aan ’t vergooien ben

verzooien ben