’t Liefste

Muziek/tekst: Rolf Kramer, februari 2008
Lied 51

 

Als je me zou horen

in je vastgeroest stramien

dan zou je niet slechts luisteren

naar goedgevonden woorden die ik zeg

en voel je me misschien

 

Als je maar zou kijken

naar wat je liever niet wil zien

dat mijn lach maar een masker is

bedoeld voor lieve vrede tussen ons

dan voel je me misschien

 

Maar als je mij echt voelen zou

dan was het toch niet zo gegaan

dan begreep je de betekenis

achter dwaze woorden, domme zinnen

En dan zou je me vertellen

wie je wilt beminnen

wie jou ‘t liefste is

 

Als je ‘t maar zou ruiken

omdat je niets aan mij zal zien

de geur van angst voor eenzaamheid

voor onbestemde leegte en pijn

dan voel je me misschien

 

Als je maar zou proeven

bitter als het smaakt nadien

dan zou je niet meer weifelen

bedenk je weer hoe goed het kon zijn

en voel je me misschien

 

Maar als je mij echt voelen zou

dan was het toch niet zo gegaan

dan begreep je de betekenis

achter dwaze woorden, domme zinnen

En dan zou je me vertellen

wie je wilt beminnen

wie jou ‘t liefste is

 

Als je me zou kennen

als na honderdduizend jaar

dan zou het zo eenvoudig zijn

dan plukten wij de bloemen van geluk

dan plukten wij elkaar