’t Liefste
Muziek/tekst: Rolf Kramer, februari 2008
Lied 51
Als je me zou horen
in je vastgeroest stramien
dan zou je niet slechts luisteren
naar goedgevonden woorden die ik zeg
en voel je me misschien
Als je maar zou kijken
naar wat je liever niet wil zien
dat mijn lach maar een masker is
bedoeld voor lieve vrede tussen ons
dan voel je me misschien
Maar als je mij echt voelen zou
dan was het toch niet zo gegaan
dan begreep je de betekenis
achter dwaze woorden, domme zinnen
En dan zou je me vertellen
wie je wilt beminnen
wie jou ‘t liefste is
Als je ‘t maar zou ruiken
omdat je niets aan mij zal zien
de geur van angst voor eenzaamheid
voor onbestemde leegte en pijn
dan voel je me misschien
Als je maar zou proeven
bitter als het smaakt nadien
dan zou je niet meer weifelen
bedenk je weer hoe goed het kon zijn
en voel je me misschien
Maar als je mij echt voelen zou
dan was het toch niet zo gegaan
dan begreep je de betekenis
achter dwaze woorden, domme zinnen
En dan zou je me vertellen
wie je wilt beminnen
wie jou ‘t liefste is
Als je me zou kennen
als na honderdduizend jaar
dan zou het zo eenvoudig zijn
dan plukten wij de bloemen van geluk
dan plukten wij elkaar