Greetjes lijdensweg
Muziek/tekst: Naomi Persoon en Rolf Kramer, april 2006
Duet met Naomi Persoon
Lied 24
Rolf:
Greetje was een meisje
Greetje was zes
Greetje,
Greetje
had in Den Haag vioolles
Naomi:
Mamma die had niet veel centjes
maar Greetje die wilde naar school
Greetje,
Greetje
zat met zorgen boordevol
Samen:
’t Leven is een lijdensweg
’t Leven is zo zwaar
Luister nou toch mensen:
toe, hou alstublieft van elkaar!
’t Zonnetje zou weer gaan schijnen
maar dat bleek slechts schijn
Greetje leek te stralen
maar ’t noodlot sloeg toe aan ’t eind
Rolf:
Op een stil droev’ge morgen
lag Moeder met dolk in haar hart
Greetje,
Greetje
die huilde van kommer en smart
Naomi:
En heel gauw vond onze Greetje
haar troost in de hasj en de coke
Greetje,
Greetje
heeft meerdere joints opgerookt
Samen:
’t Leven is een lijdensweg
’t Leven is zo zwaar
Luister nou toch mensen:
toe, hou alstublieft van elkaar!
’t Zonnetje zou weer gaan schijnen
maar dat bleek slechts schijn
Greetje leek te stralen
maar ’t noodlot sloeg toe aan ’t eind
Rolf:
Greetje speelde toen prachtig viool
op de begraaf’nis van moe
Greetjes
moeder ging weldra
naar Vader in de hemel toe
Naomi:
Vader die had zich bezopen
op een kille avond in mei
Greetjes
moeder kwam toen
in ’t prachtig familiegraf bij
Samen:
’t Leven is een lijdensweg
’t Leven is zo zwaar
Luister nou toch mensen:
toe, hou alstublieft van elkaar!
’t Zonnetje zou weer gaan schijnen
maar dat bleek slechts schijn
Greetje leek te stralen
maar ’t noodlot sloeg toe aan ’t eind
Rolf:
Greetje verkocht nu haar lichaam
in de traditie van Ma
Greetje,
Greetje
Iedere man zat haar na
Naomi:
Een klant was toen ontevreden
stak toen een mes in haar lijf
Greetje
ligt in ’t familiegraf
helemaal koud, dood en stijf
Samen:
’t Leven is een lijdensweg
’t Leven is zo zwaar
Luister nou toch mensen:
toe, hou alstublieft van elkaar!
’t Zonnetje zou weer gaan schijnen
maar dat bleek slechts schijn
Greetje leek te stralen
maar ’t noodlot sloeg toe aan ’t eind
Greetje leek te stralen
maar ’t noodlot sloeg toe aan ’t eind