Mooie dag

Muziek/tekst: Rolf Kramer, november 2004
Lied 3

Wat een mooie dag vandaag

ik voel me een beetje vaag

alsof in mij iets is ontwaakt

dat mij in mijn ziel heeft geraakt

En ik weet niet wat het is

maar ik weet dat ik het mis

op dagen waarop ik haat

wanneer mijn wereld mij verlaat

En als het ooit verdwijnt

dan wordt mijn leven weer zwaar

zijn dierbaren mij niet meer dierbaar

zijn mijn stappen niet meer verfijnd

En als ik geen liefde meer ken

wat is ’t leven dan waard?

Dan is het een saaie open kaart

en maakt het niet uit wie ik ben

Wat een mooie dag vandaag

de zon schijnt hoog boven Den Haag

En daar op het Binnenhof

verandert mijn hele leven alsof

een engel is neergedaald

en mij met geluk heeft doorstraald

Jij, mijn prins, ik kijk je aan

en ik hoop dat dit niet kan vergaan

Je blauwe ogen doorboren mijn hart

er is iets veranderd, maar wat?

Daglicht, nacht, de zon, de stad?

Voel me vervreemd van mezelf en verward

Heb jij hetzelfde gevoel misschien?

Heeft het lot dit zo bepaald?
Een droom als een vlijmscherpe naald

er is iets veranderd sindsdien

Wat een mooie dag vandaag

je draait je hoofd iets omlaag

maakt mijn knoopjes langzaam los

en legt me op het zachte mos

Zonder angst en zonder gebaar

versmelten wij in elkaar

Terwijl vogels de vrede bezingen

kan de hemel zich niet bedwingen

In een roes van verlangen

voel ik me vredig, lief en vrij

want ik voel jouw hart in mij

maar blijf niet in dromen gevangen

Ik open mijn ogen en het doet zeer

want ik wil je blijven dromen

dan is alles zo volkomen

Wanneer mag gisteren nog een keer?

Ik hou van jou

Ik hou van jou

Wat een mooie dag

Wat een mooie dag

Wat een mooie dag