Brandend schip

Muziek/tekst: Rolf Kramer, mei 2006
Lied 25

In de verte klinkt een gil

ijler en scheller dan voorheen

Was ik nou maar niet alleen

’t is hier zo donker en stil

Was ik nou maar teruggegaan

maar de wereld leek zo kil

leek zo kil

Alles liet ik achter mij

alles wat ik ooit bezat

Jij was er nu niet meer bij

ik wou dat ik je naam vergat

De dag dat het minder werd

was een doodgewone dag

Jouw gezicht, die holle lach

’t maakte mij toen echt alert

Was ik dan maar weggegaan

maar ik was te introvert

te introvert

Maar al gauw kwam alles uit

alles wat ik ooit bezat

Brandend schip met rottend fruit

ik wou dat ik je naam vergat

De gil weerklinkt, galmt maar door

’t wordt me allemaal teveel

Er brandt iets binnenin mijn keel

niets dat ik voel noch hoor

Dit is alles wat ik voelen wil

de hele nacht schreeuw ik me schor

Niemand die me hoort
die me hoort